هدایت گرمایی نانوسیالات و مخلوط آن ها

اساس این تحقیق استفاده از فناوری نانو در کاهش اتلاف انرژی است که بخش مهمی از مطالعات عصر حاضر را به خود اختصاص داده است. کمیت مهمی که در این راستا به بررسی آن پرداخته شد هدایت گرمایی نانوسیالات می باشد که برای اندازه گیری آن از دستگاه kd2 استفاده شد. نانوسیالات مورد مطالعه عبارتند از آلومینا در آب، آهن در آب و آهن در اتیلن گلیکول که میزان هدایت گرمایی آنها نسبت به سیال پایه بررسی گردید. برای تهیه نانوسیال پایدار، مدت زمان بهینه موج دهی اولتراسونیک تعیین شد. همچنین با تعلیق نانوذرات آهن با سطح پوشش دار، به بررسی اثر پوشش دهی نانوذرات بر هدایت گرمایی نانوسیالات پرداخته شد. از آنجا که هدف اصلی در این تحقیق تهیه نانوسیالات پایدار با بیشینه هدایت گرمایی بود در تمامی مراحل، پایداری نانوسیالات مختلف نیز بررسی شد. در مرحله پایانی هدایت گرمایی مخلوط نانوسیالات و تغییرات آن با گذشت زمان مورد بررسی قرار گرفت.نتایج نشان می دهد که مدت زمان بهینه موج دهی برای نانوسیالات آلومینا در آب 5/4 ساعت است. همچنین مشخص شد در تمامی نانو سیالات اگرچه با افزایش کسر حجمی نانوذرات معلق شده هدایت گرمایی، بلافاصله پس از پایان موج دهی، افزایش می یابد ولی پایداری نانو سیالات رقیق تر بیشتر می باشد. همچنین مشاهده شد نانو سیالات حاوی نانو ذرات پوشش دار نسبت به نانو سیالات حاوی نانو ذرات با سطح آزاد از پایداری بیشتر و هدایت گرمایی کمتری برخوردارند. نتایج مربوط به مخلوط نانوسیالات نشان می دهد که هدایت گرمایی نانوسیال مخلوط، بلافاصله پس از موج دهی، از مجموع هدایت گرمایی نانوسیالات حاوی یک نوع نانوذره کمتر می باشد.